Numer: Web of Spider-Man #6
Tytuł: Gold Rush
Wydawnictwo: Marvel Comics 1985
Data wydania: Wrzesień 1985
Scenariusz: Danny Fingeroth
Rysunki: Mike Harris
Tusz: Mike Zeck, Bob Layton, Dave Simons, Jim Mooney
Kolory: Bob Sharen
Litery: Phil Felix, Rick Parker
Okładka: John Byrne
Redaktor: Jim Owsley, Keith Williams
Cena: $0.65
Przedruk PL: brak

Streszczenie

Kingpin dzwoni do BainBridge’a (osoba z rządu) w sprawie „posprzątania” biura Iron Fista i Powermana, które w złoto zamienił Beyonder. Spidey na miejscu ratuje ludzi. Charles Anderson, agent rządowy, zaczyna dowodzić nad rozbiórką. Ostrzega Spider-Mana, po czym jego ludzie zaczynają do niego strzelać. Po uratowaniu wszystkich z budynku Spidey zastanawia się czy nie zabrać trochę złota dla siebie. Okazuje się, że jeszcze jedna osoba została w złotym budynku. Spidey i ją ratuje. Kiedy widzi, jak Anderson rozmawia z Kingpinem wścieka się i zabiera z budynku złoty notatnik.

Recenzja

Jeden z ciekawszych numerów WOSM wydanych do tej pory. Nie żeby był jakiś przesadnie ambitny, ale raz, że czyta się go przyjemnie, a dwa, że rysunki stały się bardziej czytelne. Na przyjemność czytania nie składa się oczywiście akcja ratunkowa Spiderka, której towarzyszy konfrontacja z policją, bo to możemy znaleźć w większości komiksów sygnowanych logiem SM, ale dwa występujące w tym numerze dylematy:

1. dylemat Mary Jane Watson (jeszcze nie Watson-Parker) – czy jest gotowa poślubić Petera, wiedząc, że jej mąż mogłby pewnego dnia nie wrócić do domu żywy? Z jednej strony kocha go, z drugiej… trudno jej nie zrozumieć.

2. dylemat Petera – czy wziąć trochę złota z budynku zmienionego w nie (patrz: Secret Wars II), czy też nie? Wiadomo – ani jemu, ani ciotce May nigdy się nie przelewało, a taka okazja jak teraz mogłaby się już nigdy nie powtórzyć. Początkowo decyduje się „nic nie kraść”, jako że złoty budynek należy do rządu, jednak później, ewidentnie wkurzony korupcyjnym postępowaniem Andersona, zabiera „na pamiątkę” złoty notesik.

Morału nie ma co się doszukiwać, bo „kradnij mniej, jeśli inny kradnie więcej” to raczej nie najlepsza interpretacja tej historii To po prostu przyzwoity numer o szlachetnym kolesiu, który ratując świat daje nam – czytelnikom jakieś 30 min niezobowiązującej rozrywki.

Ocena:

Autor: Rządło